Fietsen voor Tim
Beste allemaal,
Nog met zware benen maar met een vol gevoel zit ik in de Trein richting studie en denk terug aan een waanzinnig weekend. Aan iedereen die gedoneerd heeft wil ik graag nog een klein verslag brengen van hoe de Elfstedentocht dit weekend is verlopen.
Het weekend begon op Zaterdagochtend, met goede moed reed ik met mijn huisgenoot Daan richting het noorden. Het eerste besefmoment van de afstanden die we gingen fietsen kwam toen we op de navigatie van de auto 'nog 117km, 1u10 tot aankomst' zagen staan en ons bedachten dat dit ook de afstand was die we dezelfde dag nog met de fiets moesten aan afleggen.
Eenmaal aangekomen in Leeuwarden was iedereen in goede moed. Het startschot van de Burgemeester van Leeuwarden klonk om 12:31 stipt en we gingen met volle energie fietsen. De eerste dag verliep de eerste 85km vrij soepel. Er werd gelachen en met een windje in de rug ging het voor iedereen gemakkelijk. Maar, je voelt hem al aankomen, wie de wind eerst in de rug heeft gaat hem hoe dan ook eens van voren krijgen. Voor ons was dat op de dijk richting Stavoren. Het was alsof de beul van Friesland de koers nog even wilde verharden om ons toch even goed te gaan testen. Desalniettemin zijn we in een treintje hard door gaan trappen. In de laatste 30km zijn er daardoor veel slachtoffers gevallen die moesten lossen. We kwamen met drie man als eerste bij de camping aan, maar gelukkig is uiteindelijk iedereen in een keurig tempo in Makkum aangekomen.
De camping waar we sliepen was helemaal top geregeld; de tenten stonden al klaar en we hadden gewone matrassen. En als ik Joop Zoetemelk mag geloven is dat essentieel, immers; "de tour win je in je bed".
De tweede dag brak aan, 93km op het programma. Toen ik opstond was ik best wel nerveus. Ik had immers nog nooit twee dagen achter elkaar zo'n afstand gefietst. Gelukkig waren de weergoden ons goed gezind; het was fantastisch weer. Er was zon en er stond amper wind! Na een kilometer of 10 had ik door dat ik goede benen had en heb daarom veel kopwerk gedaan. Het was erg fijn rijden en we hebben met z'n alle ook in een goed tempo richting Leeuwarden gefietst.
Uiteindelijk kunnen we met trots zeggen dat iedereen, zelfs de geweldenaren die op een stadsfiets hebben meegefietst, de eindstreep hebben gehaald. Ik denk dat Tim ontzettend trots op ons allen neerkijkt.
Vol voldoening zijn we nog naar café de Walrus gegaan en hebben we een check overhandigd aan stichting MIND van €11.120,-. Ondanks dat de reden waarom we bijeen zijn gekomen en dit met elkaar hebben gedaan nog steeds pijn doet ben ik ontzettend blij dat we dit verlies buigen naar iets zinvols. Ik ben de jongens die dit hebben georganiseerd erg dankbaar en natuurlijk iedereen die heeft gedoneerd aan de Tim van Spanning-fietstocht.
