Bikkelen naar Bazel

Zie de blogpagina voor updates.

Over de grens! Op 25 juli gaan vier amateurwielrenners de uitdaging aan om non-stop langs vier drielandenpunten te fietsen: van de Vaalserberg naar Basel. Deze legendarische tocht leggen we af om aandacht te vragen voor de mentale gezondheid van jongeren en de positieve effecten die sport daarvoor heeft. Concreet willen we geld ophalen voor Stichting MIND-Us, een organisatie die zich inzet voor de aanpak van mentale problemen en het bevorderen van psychische gezondheid in Nederland.
Steeds meer jongeren kampen met mentale problemen. De wachtlijsten in de GGZ zijn torenhoog. Ook in onze groep hebben verschillende fietsers in hun leven te maken gehad met psychische problemen. Wij geloven dat bewegen helpt om fit te worden, meer zelfvertrouwen te krijgen, structuur in het leven te krijgen en in contact met andere mensen te komen. Verschillende onderzoeken hebben dit aangetoond. Wij weten ook uit eigen ervaring wat voor positieve impact sport en beweging kunnen hebben bij psychische klachten.
Onze fietstocht, die landsgrenzen overstijgt, symboliseert de mentale grenzen die jongeren dagelijks moeten overwinnen. Net zoals wij fysieke grenzen passeren, hopen we het bewustzijn te vergroten over hoe beweging kan bijdragen aan het overwinnen van mentale obstakels. Door ons project ‘Bikkelen naar Bazel’ willen we MIND-US financieel ondersteunen in hun streven naar een samenleving waarin mentale gezondheid de aandacht krijgt die het verdient.

We hopen door het delen van onze ervaringen, samen met de mentale battle die de fietstocht is, iets te kunnen betekenen voor jongeren met psychische problemen. Waar liggen onze eigen grenzen?

Fiets mee in ons avontuur en doneer!

Ons plan?

Op 25 juli 19:00 uur vertrekken we vanaf de Vaalserberg, waar de grenzen van Nederland, België en Duitsland samenkomen. Van daaruit fietsen we door het glooiende landschap van de Hoge Venen, richting het Dreiländereck Ouren, waar Duitsland, Luxemburg en België samenkomen. Het is dan nacht en van de uitzichten zullen we weinig kunnen genieten, maar de in de morgen naderen we het Europamuseum (vlakbij het drielandenpunt Frankrijk-Duitsland-Luxemburg). Deze plek is niet alleen historisch belangrijk door het Schengenakkoord, maar symboliseert ook de open grenzen en samenwerking tussen Europese landen. Vanaf Schengen is het nog een ‘klein’ stukje naar Basel. Ongeveer 24 uur na vertrek finishen we bij de Passerelle des Trois Pays, deze brug markeert samen met het nabijgelegen monument het drielandenpunt Duitsland-Zwitserland-Frankrijk.

Ons team?
We zijn vier enthousiaste fietsers: Pim America, Robert Paulus, Willem Jan de Voogd en Johan Visser. Afgelopen maanden hebben we keihard getraind om fit aan de start te staan en zijn er vele tientallen uren gestoken in de voorbereiding van de tocht. Of we Basel halen of niet, het is een geweldig avontuur.

Johan: “De afgelopen jaren worstel ik met depressies en somberheid. Daar gebruik ik ook medicijnen voor. Wielrennen helpt me enorm om me fysiek en mentaal goed te voelen. Praten over mentale kwetsbaarheid is vaak moeilijk, want je loopt al snel tegen een taboe aan. Dat is jammer.”
Willem Jan: “Toen ik 16 was werd ik geconfronteerd met het feit dat mijn oudste broer door zelfdoding om het leven kwam. Zoiets ziet niemand aankomen, maar terugkijkend schiet iedereen tekort. Het heeft mij alert gemaakt op dat zoveel mentale problemen onder de oppervlakte zitten en de omgeving dwingen om actief naar elkaar om te kijken.
Met deze tocht wil ik aandacht vragen voor de invloed van samen bewegen op mentale gezondheid. Want die is er. Sport en het buitenleven hebben mij sterker gemaakt, door moeilijke periodes gehaald en banden aangehaald en verdiept met vrienden en familie. Samen sta je sterker en dat gaan we met deze tocht ook laten zien.”

Pim: “Tijdens de coronacrisis, toen veel thuis zitten een gewoonte dreigde te worden, ben ik begonnen met lange fietstochten maken en uiteindelijk ook wielrennen. Ik heb me zo goed door deze zware periode heen kunnen slaan en ik haal nog steeds viel plezier uit het fietsen: van het bewegen, buiten zijn en ook op sociaal vlak.”

Robert: “Als ik op de fiets stap dan hoef ik even aan niets anders te denken. Ik kan dan goed mijn hoofd leeg fietsen en dat zorgt ervoor dat ik wat meer rust heb in drukkere periodes.
Daarnaast is het ook erg gezellig om met vrienden een stuk te fietsen, samen sporten schept een band en het is tijdens het fietsen gemakkelijker om een goed gesprek te voeren.
Fietsen blijft natuurlijk sporten en dat kost energie, maar uiteindelijk geeft fietsen mij meer energie dan het kost!”