Deze is voor jou Pap!

Koen van Elten

Nog te gaan

van totaal € 4.000 (74%)
0 m Afgelegd
Mijn doel 42 km | Bereikt 0%

Iedereen wordt in zijn leven wel een keer geconfronteerd met psychische klachten, bij zichzelf of in zijn/haar omgeving. Dit is mijn verhaal:

Het is donderdag 5 september 2019. Het is een tragische zomer. Een kleine zes weken geleden is mijn schoonzusje Kirsten bij een auto-ongeluk verongelukt. Een bizarre periode waarin de familie wordt ondergedompeld in rouw volgt.

Het is eind van de middag en mijn patiënt loopt net de deur uit. Ik kijk op mijn mobiel: voicemail van mam. Raar, die belt nooit dit tijdstip. Een onbehaaglijk gevoel bekruipt me. Ik luister de voicemail af en hoor mijn moeder in een staat van paniek die ik nog nooit eerder bij haar heb gehoord. Ik bel haar terug. En ik voel aan alles dat het mis is.

Die dag pleegde mijn lieve vader na een periode van depressie zelfmoord. Verdriet, onbegrip, boosheid, schuldgevoelens, alle emoties liepen dwars door elkaar heen. Hoe kon het dat mijn vader geen oplossing meer zag?

De jaren daarna kom ik erachter dat vrijwel iedereen zijn/haar verhaal heeft wat betreft psychische gezondheid. Iedereen is of wordt er wel een keer mee geconfronteerd bij zichzelf of in zijn/haar omgeving.

Om geld op te halen voor de stichting MIND ga ik op 13 april 2025 de marathon van Parijs lopen. Hardlopen heeft mij geholpen en helpt mij nog steeds in mijn rouwproces en draagt positief bij aan mijn psychische gezondheid. Mijn vader schaamde zich voor zijn depressie en kon hier moeilijk over praten. Met deze actie wil ik bijdragen aan de bespreekbaarheid van psychische gezondheid. Het lopen van de marathon zal een eerbetoon worden aan mijn lieve vader, die mij het hardlopen met de paplepel heeft ingegoten. Deze is voor jou Pap!

€ 250 opgehaald

€ 500 opgehaald

€ 1.000 opgehaald

Eerste donatie ontvangen

10 donaties ontvangen

25 donaties ontvangen

50 donaties ontvangen

Een blogbericht geplaatst

Toon meer
Bekijk alle
€ 5 16-12-2024 | 20:01
€ 10 16-12-2024 | 12:35 Koen zet hem op!!💪🏻
€ 20 04-12-2024 | 16:35
€ 15 01-12-2024 | 12:56
€ 10 26-11-2024 | 14:46
Bekijk alle

Dam tot Damloop

26-09-2024 | 10:45 Afgelopen zondag was mijn eerste trainingsevenement: de Dam tot Damloop. Voor mij een bijzondere aangezien de Dam tot Damloop mijn allereerste loopevenement ooit was. In 2006 nam mijn vader me voor het eerst mee met zijn hardloopvrienden naar de Dam tot Damloop. Wat een bijzondere ervaring was dat. De gezelligheid, de drukte, het enthousiasme, wat een feest! Mijn vader genoot altijd zichtbaar van dit soort evenementen. En ik was ook direct verkocht. Enige smetje op de dag voor mijn vader was misschien dat ik hem er dik uit liep. Hij liep hem in 1:28:08 en ik in 1:10:07. Na dit jaar liep ik de Dam tot Damloop nog vijf keer. In 2014 liep ik mijn pr van 1:07:26. Mijn vader heeft hem helaas na 2006 nog maar één keer gelopen aangezien hij steeds meer last kreeg van rugklachten. Afgelopen zondag ging ik hem dan eindelijk na negen jaar weer een keer lopen. Samen met mijn schoonzussen Ilse en Gijsbertha , die voor de eerste keer mee gingen doen, in de trein richting Amsterdam. Ik was goed getraind. Het weekend ervoor had ik nog dik 16 km gelopen met een gemiddelde van 4:09 min/km. Een pr moest toch mogelijk zijn. Om 13:20 startte ik vanaf de Prins Hendrikkade in de felle zon aan mijn zevende Dam tot Damloop. Het was warm, maar naar mijn idee niet zo warm dat dit mijn lopen zou gaan beïnvloeden. Aangekomen bij de IJ-tunnel kwamen de emoties. Met mijn vader in gedachten en het kippenvel over mijn lichaam liep ik de eerste kilometer onder de 4 min. Hierna kon ik gelukkig goed afschalen naar een gemiddelde van ongeveer 4:10 min. Ik had het zwaar, maar niet het idee dat ik mezelf over de kop liep. Vanaf een kilometer of 9 moest ik dan toch mijn tempo verder naar beneden brengen. Dit hitte begon toch zijn tol te eisen. Dit moment viel samen met naar mijn mening het taaiste stuk van het parcours. Langs de snelweg in de volle zon over het brandende asfalt. Vanaf ongeveer 14 km herinner ik me dat ik in de war was over hoe ver het nog was. Achteraf de eerste tekenen van mijn oververhitting. Het laatste stuk dat ik heb gelopen kan ik me niet herinneren. Ik kom bij op een brancard in de tent van het Rode Kruis met allemaal koude doeken om me heen. Er hangen allemaal mensen boven me. Eenmaal weer aanspreekbaar wordt me verteld dat ik oververhit was. Middels de goede zorgen van de mensen van het Rode Kruis komt mijn temperatuur weer tot bedaren. Even later zit ik nog wat verward op een stoeltje bij de tent van het Rode Kruis. Een beveiliger vertelt dat hij me heeft bijgestaan toen ik aan kwam zwalken en over de hekken ging hangen. Ik kan het me niet herinneren. Mijn horloge heb ik gestopt op 15.9 km. Blijkbaar ben ik 200 meter voor de finish gestrand. Ik ben boos op mezelf dat ik het zover heb laten komen, maar ook blij dat ik er zo vanaf kom. Laat dit een goeie les zijn voor de volgende keer dat ik ga lopen tijdens de hitte. Geen pr, maar wel een editie die ik nooit meer zal vergeten. Maar de editie uit 2006 samen met mijn vader zal toch altijd de bijzonderste blijven.
Lees meer